Rubriek Uitgevers en omroepen zijn op zoek naar nieuwe verdienmodellen sinds het online tijdperk definitief is aangebroken. Frank.news legt startups uit de media branche in deze serie onder de loep en kijkt of ze kansrijk of kansloos zijn. Vandaag: Is de live rechtbankverslaggeving van Chris Klomp via Twitter een succes?
©VLAM / Dit artikel werd eerder gepubliceerd op Frank.news.
‘Gekke zaken. Heftige zaken. Duiding’, vermeldt het Twitteraccount @realtwitcourt https://twitter.com/realtwitcourt van rechtbankverslaggever Chris Klomp. Het is een account achter een slotje, maar tegen betaling van 3,90 euro per maand – of 0,99 per week – opent dit slot zich en kun je gemiddeld drie keer per week een live verslag van een rechtszaak volgen. Meestal spectaculaire strafzaken, een enkele keer een kort geding. In staccato zinnen, van niet meer dan 140 tekens, geeft Klomp de gang van zaken in de rechtbank weer en vat hij de uitspraken van verdachten, slachtoffers, rechters en advocaten samen.
Het is even wennen, tweets als: ‘Slachtoffer: “Ik voelde dat [taxi]chauffeur in mijn broekje ging. Hij ging mij vingeren. Ik zei dat ik weg wilde. Uiteindelijk kon ik wegkomen”’, gevolgd door: ‘Rechter houdt verdachte voor dat zijn dna op bovenbeen is gevonden van aangeefster. Chauffeur: “Geen idee hoe dat daar terecht is gekomen”’. De tweets volgen elkaar razendsnel op, en vormen aan het einde van de zitting een compleet verhaal, waarin Klomp soms zijn mening geeft: ‘Moet zeggen dat verdachte heel rustig en consistent zijn verhaal doet. Komt niet over als een man in de problemen’.
Slachtoffer staat buiten sigaretje te roken. Kan niet geloven dat advocaat vraag stelt over deal om seks te hebben in ruil voor betaling
Klomp praat ook met de betrokkenen tijdens de pauzes en zet ook dit direct op twitter: ‘Slachtoffer staat buiten sigaretje te roken. Kan niet geloven dat advocaat vraag stelt over deal om seks te hebben in ruil voor betaling.’ En hij geeft duiding. Bij een zitting met Willem Holleeder vanwege de moordplannen met zijn zussen en Peter R. de Vries legt hij uit: ‘Het is overigens een pro forma zitting. Dat wil zeggen dat het onderzoek nog niet helemaal klaar is.’
Freelance journalist en zelfbenoemd ‘huurwoordenaar’ Chris Klomp (44) begon twee jaar geleden met zijn @realtwitcourt, nadat hij een grote opdrachtgever (RTV Noord) voor zijn rechtbankverslagen verloor. Omdat hij al langer – gratis – twitterde vanuit de rechtbank en daarmee 14.000 volgers kreeg, besloot hij die volgers te vragen of ze bereid waren er voortaan voor te betalen. De volgende dag had hij 200 euro op zijn bankrekening. Inmiddels heeft hij ruim 400 betalende volgers, wat hem een ‘basisinkomen’ van rond de 1600 euro per maand oplevert. Klomp: ‘Ik ben altijd freelancer geweest en heb op een gegeven moment besloten mijn eigen uitgever te worden – nadat ik door de koude saneringen in de uitgeefbranche opdrachten verloor of mijn tarief naar beneden moest bijstellen.’
Ook voor een goed ingevoerde Ajax-watcher die met nieuwtjes komt kan Twitter lucratief zijn
Het plafond van @realtwitcourt is volgens hem wel bereikt. ‘400 betalende volgers is denk ik het maximum. Het blijft toch een niche.’ Klomp is verbaasd dat niet meer journalisten twitter als verdienmodel gebruiken. Voor zover hij weet is hij de enige. Maar juist in de gespecialiseerde niche-journalistiek valt voor individuele journalisten geld te verdienen op twitter. ‘Denk aan gemeenteraadsverslaggeving. Maar ook voor een goed ingevoerde Ajax-watcher die met nieuwtjes komt kan het lucratief zijn. En het is stuitend eenvoudig. Zet gewoon een slotje op je account.’
Het zelf voor uitgever spelen als journalist begon bij Klomp aan het begin van deze eeuw. Hij zag dat de kranten waarvoor hij werkte geen enkele moeite deden om een vertaalslag naar online te maken. Op zijn Linkedin account heeft hij als motto: ‘Papier is dood. Stervende. We pompen er liters morfine in om het overeind te houden. De papieren journalist uit 1934 moet een online-verdienmodel gaan vinden. Omdat verhalen nodig zijn. Zeker nu.’ In een toelichting zegt hij: ‘Uitgevers werden lui omdat het advertentiegeld toch wel binnen stroomde. Ondertussen keken ze met hun kop in het zand toe hoe hún nieuws gratis rondging op internet, hoe de kleine advertenties verdwenen naar Markplaats.nl en hoe Google steeds meer reclamegelden opslurpte. Dat geld komt nooit meer terug.’
Laatst schreef ik in een uurtje een artikel over Ebru Umar. Daar heb ik in een paar dagen al 1400 euro mee verdiend
Naast @realtwitcourt publiceert Klomp daarom artikelen op Blendle via Reporters Online http://reportersonline.nl/ – een soort Spotify voor journalisten, waar geen uitgever aan te pas komt. Ook daarin maakt hij zijn vakkennis te gelde. ‘Laatst schreef ik in een uurtje een artikel over Ebru Umar, met nét iets meer informatie over de juridische kant van de vrijheid van meningsuiting dan je elders leest. Daar heb ik in een paar dagen al 1400 euro mee verdiend. Behalve aan die van Blendle blijft er aan niemands’ strijkstok iets hangen.’ Digitale kiosk Blendle vraagt voor het doorgeven van zijn artikelen 55% van de inkomsten. Klomp: ‘Dat vind ik terecht, want zij hebben het bereik. En als jouw verhaal in hun nieuwsoverzicht en de nieuwsbrief staat zit je geramd.’
Heeft Chris Klomp met zijn @realtwitcourt een slim verdienmodel ontdekt? Ik denk het wel, al blijft het zoals hij zelf onderkent een niche, die je bankrekening niet meteen naar grote hoogten brengt. Gezien de tijd die hij erin steekt – gemiddeld drie dagdelen per week en soms iets meer – vormt 1600 euro toch een mooi basisinkomen. Gevoegd bij het feit dat Klomp er serieus werkt van maakt om zichzelf als journalist merk te presenteren – hij schuift vanwege zijn expertise regelmatig aan bij Humberto Tan en het radioprogramma van Giel Beelen – is hij ook als ondernemer en pionier te beschouwen. Uitgevers zullen vast niet direct voor hun marktomzet vrezen door één journalist die zichzelf succesvol, zonder hen, in de markt zet. Maar wie weet wordt het een trend, en zullen uitgevers diep in hun zakken moeten tasten om dergelijke gespecialiseerde journalisten straks weer in hun stal te trekken. Pionierswerk dus, dat ook nog eens goed betaalt.