Opvallend dat naast een hoop voor de hand liggende organisaties ook enkele nieuwsmedia zich de afgelopen dagen veroordelend uitlieten over de inmiddels beruchte woorden van Geert Wilders over Marokkanen, op de verkiezingsavond in Den Haag.
Adjunct-hoofdredacteur Pieter Klein van RTL Nieuws schreef in een blog op de site van RTL Nieuws namens de hoofdredactie te kunnen melden dat ‘het ongeclausuleerde “minder Marokkanen” niet deugt. Op de schaal van fout zit je hier zo fout dat dat in onze democratische rechtsstaat niet ongezegd mag blijven.’
In een hoofdredactioneel commentaar schreef Sjors Fröhlich van BNR Nieuwsradio op de site van BNR er begrip voor te hebben dat Wilders met Hitler wordt vergeleken.
Tot je dienst allemaal. Maar hoe sympathiek ook, het is niet aan een journalistieke organisatie hier stelling in te nemen. Het vertroebelt de discussie, met het gevaar dat het als een boemerang terug komt.
We mogen niet vergeten dat tijdens de Fortuyn-revolte de media het verwijt kregen dat ze stelling namen of Fortuyn negeerden. Met groot electoraal gewin voor Fortuyn als gevolg en een forse deuk in het imago van de pers. Journalisten waren vanaf dat moment verdacht. Redacteur Mark Kranenburg (NRC Handelsblad) voelde zich zelfs genoodzaakt uit een praatgroep van de Wiardi Beckmanstichting te stappen om iedere schijn van partijdigheid te vermijden. Het heeft veel ‘voxpopjes’ en journalistieke zelfreflectie gekost om het beeld van partijdigheid dat de journalistiek aankleefde af te schudden. Het is jammer dat Fröhlich en Klein zo kort van memorie zijn en met hun emotionele veroordeling opnieuw het spook van partijdige media van stal halen. Dat kan niet de bedoeling zijn.
Veel interessanter is het dat Wilders zijn uitspraken over Marokkanen baseert op cijfers uit het Jaarraport Integratie (2012) van het Sociaal en Cultureel Planbureau, adviesorgaan van de regering. Want wie haalt het in zijn hoofd om onderzoek naar criminaliteit uit te splitsen naar etniciteit? De journalistiek kan dat onderzoeken en ondertussen alle voors en tegens over Wilders’ uitspraken voor het voetlicht brengen. Maar zelf stelling nemen is geen heilzame weg, zo blijkt uit het verleden. Laat Geert zijn eigen – politieke – graf maar graven.
Dit artikel is vanaf 22 maart 2014 te lezen op de opiniepagina van de Volkskrant
Goede opinie Frans. Veel te veel journalisten denken ‘God’ te zijn, terwijl ze vaak niet meer zijn dan een ‘doorgeefluik’.
Goed standpunt. Meninkjes (ook van journalisten) zijn er al zo veel. Onderzoek en kijk naar achtergronden. Inderdaad, wie maakt en registreert onderscheidt tussen de ene crimineel en de andere op grond van etniciteit? Een halve Marokkaan als je moeder Nederlandse is en je vader van Marokkaanse afkomst, maar hier al 40 jaar woont? En de criminaliteit daalt al jaren acher een. http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/veiligheid-recht/publicaties/artikelen/archief/2013/2013-3861-wm.htm
Ook ik zeg wat ik wil
Ik denk dat opiniëren tot een van de kerntaken van de journalistiek behoort. Media geven hun opinie over de Krimpolitiek van Putin, over het nut van een Nucleaire Top, over de bijdrage van windenergie aan de CO2 vermindering, over…ja, over wát eigenlijk niet? En in het geval Wilders zou het dan ineens niet wenselijk zijn omdat daarmee ‘het spook van de partijdige media’ van stal wordt gehaald. En van ‘Fortuyn’ moet de journalistiek geleerd hebben dat dit kan leiden tot het tegendeel van van wat beoogd wordt.
En passant is dit een fraai staaltje van opiniëren via de band, want Oremus blijkt er een voorstander van te zijn dat Wilders ‘zijn eigen politieke graf graaft.’ Dat mag hij van mij ook, maar wat is er dan tegen als dat in een editorial gezegd wordt?
Ha ha, je hebt me door Aad. Maar even serieus. De commentaren van Klein en Fröhlich waren geen editorials in de klassieke zin. Beiden zeiden zich bij uitzondering uit te laten over een kwestie. Klein betrekt zelfs de rol van zijn eigen redactie erin en maakt zich daarmee onderdeel van het spel.
Duiden of opiniëren in opiniebladen of in columns is natuurlijk prima. Maar volgens mij moeten nieuwsorganisaties bij de feiten blijven. Wat heeft de aanhang van Wilders eraan dat RTL Nieuws en BNR Nieuwsradio vinden dat Wilders te ver is gegaan?
Zij, en ook de andere kijkers en luisteraars willen vooral weten wat er gebeurt en zo zelf hun mening kunnen vormen.
Tijdens de vragen van het journaille na de persconferentie afgelopen zaterdag probeerden de journalisten Wilders uit te lokken om excuses te maken. Op een toon alsof ze het niet konden geloven vroegen ze aan Geert: “maar waarom kunt u uw excuses niet aanbieden, u bent toch veel te ver gegaan?” Geert zei toen zeer terecht dat de media zijn oordeel al klaar had. De journalisten vonden zijn uitspraken niet kunnen. Toen dacht ik ook: deze journalisten/vragenstellers zijn hier niet objectief bezig.